Κονς, Αλέν

(Alain Connes, Ντραγκινιάν 1947 –). Γάλλος μαθηματικός. Αποφοίτησε από την École Normal Supériere του Παρισιού το 1970. Η διδακτορική διατριβή του (Η ταξινόμηση των παραγόντων τύπου ΙΙΙ) στην άλγεβρα συναρτήσεων, ειδικότερα στην άλγεβρα του Φον Νόιμαν, υποβλήθηκε στην École Normal Supériere το 1973. Το 1976 ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως λέκτορας στο πανεπιστήμιο VI του Παρισιού, όπου αργότερα ανακηρύχθηκε καθηγητής. Το 1981 ανέλαβε τη διεύθυνση του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας και από το 1984 την έδρα ανάλυσης και γεωμετρίας στο Collége de France στο Παρίσι. Το 1982 βραβεύτηκε από τη Διεθνή Μαθηματική Ένωση για τη συνεισφορά του στην άλγεβρα συναρτήσεων, η οποία συνοψίζεται στη γενική ταξινόμηση και σε ένα θεώρημα δομής για τους παράγοντες τύπου ΙΙΙ, στην ταξινόμηση των αυτομορφισμών του υπερπεπερασμένου παράγοντα, στην ταξινόμηση των ενέσιμων παραγόντων, καθώς και στην εφαρμογή της θεωρίας της άλγεβρας C* σε γεωδαισιακές και στη διαφορική γεωμετρία. Έχει τιμηθεί με αρκετά βραβεία, ενώ το 1982 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Επιστημών.